“Τέχνη Καθ’ Οδόν” Δήμου Ηρακλείου με λίγο Θραψανό

Το φεστιβάλ “Τέχνη Καθ’ Οδόν” του Δήμου Ηρακλείου συνεχίζεται και την Κυριακή, μεταμορφώνοντας την πόλη σε μια ανοιχτή σκηνή πολιτισμού. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μια σειρά εκδηλώσεων σε περισσότερα από 30 σημεία εντός της πόλης και περίπου 25 στην ευρύτερη περιοχή.
Τι περιλαμβάνει η Κυριακάτικη ημέρα:
Ιστορικό Μουσείο Κρήτης
- 11:00 Συμπεριληπτικό εργαστήρι κεραμικής από τον αγγειοπλάστη Ζαχαρία Καλιακάκη από το Θραψανό και το διεθνούς φήμης κέντρο αγγειοπλαστικής τέχνης, στον Κήπο του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης – Συλλογή Κεραμικών (ελεύθερη περιήγηση)
Δαφνές – Μουσείο Κοκοτού
- 12:00 Ξενάγηση στο Μουσείο Κρητικής Λαογραφίας, στο πατρογονικό κτήμα της οικογένειας Κοκοτού (Συλλογές Σπύρου και Ελιάνας Κοκοτού)
Πλατεία Ελευθερίας
- 19:00 «The National Intangible Heritage Center» από την Κορέα σε ένα Street Art Show στο κέντρο της πόλης
Πενταμόδι
- 19:00 Βιβλία πάνω στη Σκηνή: «Όνειρο θερινής νυκτός» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ – Διαδραστικό θεατρικό Αναλόγιο παιδικής λογοτεχνίας με την Ευαγγελία Ορφανουδάκη
Άνω Ασίτες ( πλατεία Αγίου Ιωάννη)
- 20:00 Magic Stage Show με τον Μάγο Vitalio
Κλασσικά ταχυδακτυλουργικά και σύγχρονα οπτικά εφέ θα δώσουν μια νότα μαγείας στο βράδυ μας
Κυπαρίσσι
- 21:00 Συναυλία κρητικής μουσικής με το συγκρότημα του Νίκου Τζουλιαδάκη.
Αντώνης Παπαδάκης (λαούτο), Ζαχάρης Μαθιουδάκης (λαούτο)
Θα χορέψουν παιδιά από την σχολή του Γιώργου Μαρή
Προφήτης Ηλίας (πλατεία Πρίαμου Ξυδάκη και Μανόλη Σταυρουλάκη)
- 21:00 Συναυλία έντεχνης λαϊκής μουσικής με τους Γιώργη Κοντογιάννη-Κρης (μπουζούκι -τραγούδι), Βαγγέλη Σιλιγάρδο (μπουζούκι, τραγούδι) και Δημήτρη Καρβέλη (κιθάρα, τραγούδι).
Παράλληλεσ δραστηριότητες:
Πάρκο Γεωργιάδη
- Έκθεση χειροτεχνών: Η Έκθεση Χειροτεχνών σας περιμένει καθημερινά από τις 11 το πρωί μέχρι και τις 10 το βράδυ! Χειροτέχνες της πόλης, μας αποκαλύπτουν τα μυστικά της τέχνης τους και μας προσκαλούν σε ανοιχτά εργαστήρια υφαντικής, μακραμέ, ζωγραφικής, κ.α.
Λάκκος (πλατεία)
- «Μετατοπίο» Υπαίθρια Έκθεση Φωτογραφίας από την Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία Ηρακλείου (Ε.Φ.Ε.Η.)
Διάρκεια Έκθεσης: Κυριακή 8 Ιουνίου – Δευτέρα 21 Ιουλίου 2025
Ένα αλλιώτικο τοπίο… Ένα τοπίο μεταμορφωμένο και μεταλλαγμένο…
Μια εξερεύνηση της καινούργιας σχέσης που συνάπτουμε με το χώρο και τη φύση, σαν αποτέλεσμα της αστικοποίησης και της εκτεταμένης χρήσης της τεχνολογίας.
Ένας αρχέτυπος διάλογος μεταξύ του άγριου και του ήμερου… Νέα σχέδια, αναπαραστάσεις και φυσικές μορφές στο χώρο που μας περιβάλλει
Λεωφόρος Δικαιοσύνης (προς πλατεία Δασκαλογιάννη)
- «Νύχτα: Σιωπή, Μυστήριο, Μαγεία»: Υπαίθρια Έκθεση Φωτογραφίας από την Ελληνική Φωτογραφική Εταιρεία Ηρακλείου (Ε.Φ.Ε.Η.)
Διάρκεια Έκθεσης: Τρίτη 17 – Κυριακή 29 Ιουνίου 2025
Η νύχτα πάντα γοήτευε τους φωτογράφους, προσφέροντας μια διαφορετική οπτική της πραγματικότητας, όπου το φως παίζει με το σκοτάδι και οι σκιές δημιουργούν νέες αφηγήσεις. Συμμετέχουν: Βάσω Αλεγκάκη, Μιχάλης Ανδρουλάκης, Γιασεμή Αμοναχάκη, Παυλίνα Αυγουστινάκη, Αχιλλέας Γούρναλης, Μαρία Βογιατζάκη, Ρένα Μπάλη, Θανάσης Μπόγρης, Μιχάλης Χαλκιαδάκης, Κώστας Δαλαβέρος, Αλεξάνδρα Γάκη, Δάφνη Γάσπαρη, Γιώργος Καμπιτάκης, Χρήστος Γκουζιώτης, Αντώνης Καρακωσταντάκης, Σοφοκλής Καλυκάκης, Μανώλης Καρτσωνάκης, Μαρία Μανδελενάκη, Μαρίνα Μεταξάκη, Νάνα Μεταξάκη, Δέσποινα Μπλαζουδάκη, Πολυχρόνης Νικηφοράκης, Μαρία Παπαιωάννου, Βάλια Παραβολιδάκη, Εύα Ψαλτάκη, Δήμητρα Ψυλλινάκη, Μίνα Τρικάλη, Καίτη Πολλάκη.
Συνεχίζουμε τρίτη μέρα την περιήγηση στο σπίτι του Μονέ

Κάθε γωνιά του σπιτιού μοιάζει να έχει ενορχηστρωθεί χρωματικά – μπλε, πράσινα, κίτρινα, ροζ – όπως στους πίνακές του. Δεν είναι απλώς χώρος κατοικίας. Είναι ένα ολοκληρωμένο καλλιτεχνικό σύμπαν, απόλυτα εναρμονισμένο με τον κήπο, τον ουρανό, το φως. Ολόκληρο είναι ένα έργο τέχνης. Καθώς περνάς την πύλη του σπιτιού, το πρώτο που σε χτυπά είναι η ροζ πρόσοψη με τα πράσινα παραθυρόφυλλα. Το σπίτι είναι απλωμένο οριζόντια – μακρύ και χαμηλό – σαν ένας καμβάς που αγκαλιάζει τον κήπο. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ τα δυο δημοσιεύματα που έχουμε κάνει ως τώρα.

Το φως είναι διάχυτο, απαλό και φυσικό. Οι μυρωδιές από το γιασεμί και τα γεράνια σε συνοδεύουν καθώς πλησιάζεις τη μπροστινή πόρτα. Μπαίνοντας, βρίσκεσαι στην εντυπωσιακή τραπεζαρία. Όλα εδώ είναι έντονα κίτρινα: οι τοίχοι, οι κουρτίνες, τα έπιπλα. Είναι ένα δωμάτιο χαράς και ζεστασιάς. Οι τοίχοι κοσμούνται με ιαπωνικές ξυλογραφίες – ο Μονέ ήταν μεγάλος συλλέκτης. Το φως από τα μεγάλα παράθυρα λούζει τον χώρο και κάνει το χρώμα να ζωντανεύει ακόμα περισσότερο.

Σκέφτεσαι πως εδώ, γύρω από το μεγάλο τραπέζι, ο Μονέ και η οικογένειά του συγκεντρώνονταν καθημερινά, με φίλους και καλεσμένους, σε ένα τελετουργικό χρώματος και φαγητού. Προχωράς στο δίπλα δωμάτιο: την κουζίνα. Τα μπλε-λευκά πλακάκια της Rouen καλύπτουν τους τοίχους. Η παλιά ξυλόσομπα, τα χάλκινα σκεύη στους τοίχους, τα σκοτεινά ντουλάπια και οι κεραμικές λεπτομέρειες δημιουργούν έναν χώρο τόσο λειτουργικό όσο και αισθητικά αρμονικό. Αλλά αυτά θα σας το πούμε στο αυριανό σημείωμα…

Οι κήποι του Μονέ, ένα δείγμα επίγειου παραδείσου

Πράγματι! Οι κήποι του Κλώντ Μονέ στο Ζιβερνί θεωρούνται από πολλούς ένα πραγματικό δείγμα επίγειου παραδείσου και δικαίως. Ο Κλωντ Μονέ ήταν όχι μόνο ένας σπουδαίος ζωγράφος, αλλά και ένας παθιασμένος κηπουρός. Αφιέρωσε πολλά χρόνια, προσπάθεια και χρήματα για να δημιουργήσει και να διατηρήσει αυτούς τους κήπους, οι οποίοι αποτέλεσαν την κύρια πηγή έμπνευσης για μεγάλο μέρος του έργου του, ειδικά την περίοδο της ωριμότητάς του. Στην επάνω φωτογραφία η καλή μας φίλη Λαμπρινή, αιτία για όλα αυτά τα δημοσιεύματα, απολαμβάνει αυτό το θείο δώρο! Τις επόμενες μέρες θα τους περπατήσουμε, περισσότερο…

Εδώ δημιούργησε ο μεγάλος Γάλλος ζωγράφος Κλωντ Μονέ

Το “Σπίτι του Μονέ” αναφέρεται στην κατοικία και τους κήπους του διάσημου ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Κλωντ Μονέ, στο Ζιβερνί (Giverny) της Γαλλίας. Δεν είναι ένα “ζωντανό μουσείο τέχνης” με την έννοια ότι δημιουργείται τέχνη ζωντανά εκεί, αλλά λειτουργεί ως μουσείο που διατηρεί το σπίτι και τους κήπους όπως ήταν όταν ζούσε ο Μονέ, προσφέροντας στους επισκέπτες μια μοναδική ευκαιρία να βιώσουν το περιβάλλον που τον ενέπνευσε.

Πολλοί αναφέρονται σε αυτό ως ένα μέρος όπου “μπαίνεις μέσα σε πίνακα” λόγω της ομορφιάς των κήπων, ιδιαίτερα του περίφημου κήπου με τα νούφαρα που αποτέλεσε την κύρια πηγή έμπνευσης για τη σειρά έργων του “Νούφαρα”. Θα σας πάμε κι εκεί τις επόμενες μέρες. Δείτε ΕΔΩ το χθεσινό πρώτο δημοσίευμα μας γι’ αυτό το θέμα.

Μπορείς να επισκεφτείς το σπίτι και τους κήπους του Μονέ στο Ζιβερνί, και υπάρχουν επίσης online εικονικές περιηγήσεις που προσφέρουν τη δυνατότητα να δει κανείς τους χώρους από μακριά. Ουσιαστικά, στο σπίτι του Γάλλου ζωγράφου στο Ζιβερνί βλέπεις την έμπνευση πίσω από τους πίνακές του, όχι τους πίνακες τους ίδιους. Αυτό είναι ένα συχνό λάθος που κάνουν πολλοί επισκέπτες!

Στο Παρίσι: Το κτίριο της αστυνομίας και τα δικαστήρια

Το κεντρικό κτίριο της Αστυνομίας του Παρισιού είναι γνωστό ως Préfecture de Police de Paris (Διοίκηση Αστυνομίας Παρισιού) και αποτελεί έναν από τους πιο ιστορικούς και σημαντικούς θεσμούς στη γαλλική πρωτεύουσα. Βρίσκεται στο 4ο Διαμέρισμα του Παρισιού, στο νησί Ιλ ντε λα Σιτέ (Île de la Cité), ακριβώς απέναντι από τη Νοτρ-Νταμ. Στεγάζεται σε ένα εμβληματικό νεοκλασικό κτίριο, που χρονολογείται από τον 19ο αιώνα και έχει ιδιαίτερη αρχιτεκτονική σημασία. Η Préfecture de Police ιδρύθηκε το 1800 από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη.

Το παλιό Δικαστικό Μέγαρο του Παρισιού. Ήταν το κέντρο της γαλλικής δικαιοσύνης επί αιώνες. Στεγάζει ακόμη το Εφετείο Παρισιού (Cour d’appel de Paris) και το Ακυρωτικό Δικαστήριο (Cour de cassation) – το ανώτατο δικαστήριο για αστικές και ποινικές υποθέσεις. Εντυπωσιακό αρχιτεκτονικά, με ιστορικές αίθουσες και εσωτερικές αυλές. Βρίσκεται στην τοποθεσία: Île de la Cité (στο ίδιο νησί με τη Νοτρ-Νταμ).
Το σπίτι του Κλωντ Μονέ σ’ ένα μικρό χωριό της Γαλλίας

Το σπίτι του ζωγράφου Κλωντ Μονέ (Claude Monet) βρίσκεται στο Ζιβερνί (Giverny), ένα μικρό χωριό στη Νορμανδία της Γαλλίας, περίπου μία ώρα με το αυτοκίνητο δυτικά του Παρισιού. Δεν είναι απλώς ένα σπίτι, αλλά ένα ολόκληρο κτήμα που περιλαμβάνει την οικία του, τους διάσημους κήπους του και ένα στούντιο που αποτελεί πλέον μουσείο, το Fondation Claude Monet.

Το σπίτι και οι κήποι είναι στενά συνδεδεμένοι με το έργο του Μονέ, καθώς εκεί έζησε για 43 χρόνια, από το 1883 μέχρι τον θάνατό του το 1926, και εκεί δημιούργησε μερικά από τα πιο εμβληματικά του έργα, κυρίως τις διάσημες σειρές με τις “Νούφαρα”. Το σπίτι είναι ένα μεγάλο, διώροφο, ροζ κτίριο με πράσινα παντζούρια. Η πρόσοψή του είναι σχετικά απλή, αλλά η έντονη χρωματική αντίθεση του ροζ με το πράσινο το κάνει να ξεχωρίζει ανάμεσα στο πράσινο τοπίο.

Έχει μια μεγάλη βεράντα καλυμμένη με αναρριχώμενα φυτά. “Γαλάζιο Σαλόνι” (Blue Salon): Ήταν το δωμάτιο ανάγνωσης του Μονέ, γεμάτο ιαπωνικές ξυλογραφίες (ukiyo-e) από την προσωπική του συλλογή, οι οποίες επηρέασαν σημαντικά την τέχνη του. Η τραπεζαρία είναι ένα εντυπωσιακό δωμάτιο, βαμμένο σε έντονο κίτρινο χρώμα, με πολλά έργα τέχνης στους τοίχους (επίσης ιαπωνικές εκτυπώσεις). Τα έπιπλα είναι απλά αλλά κομψά. Θα συνεχίσουμε αύριο…

Κάποια πράγματα που έκαναν εντύπωση στο Παρίσι…

Κάτι που μου έκανε πολύ εντύπωση στο Παρίσι, είναι ότι διατηρούν όλα τα κτίρια, είναι υπέροχα, έχει πολύ ψηλά δέντρα ακόμα και στο κέντρο, ενώ έχουν απίστευτα ωραία σχέδια σε κάγκελα και στα παράθυρα και χρησιμοποιούν πολύ ποδήλατα διαφόρων ειδών για να πάνε στην δουλειά τους. Κύριοι με κουστούμι πάνω σε ποδήλατο, ποδήλατα με κατασκευές μεγάλες μπροστά για να μεταφέρουν πράγματα.

Στο κέντρο της εικόνας, ένας ποδηλάτης κινείται με το ποδήλατό του προς τα δεξιά. Φοράει ένα μπλουζάκι και ένα καπέλο. Λόγω της κίνησης, το πρόσωπό του και το ποδήλατό του φαίνονται ελαφρώς θολά, δίνοντας μια αίσθηση ταχύτητας, ενώ αριστερά διακρίνεται μέρος ενός άλλου ποδηλάτη, ο οποίος φοράει ένα πράσινο κράνος.

Ένα χαρακτηριστικό κτίριο στο Παρίσι, πιθανότατα τύπου Οσμανιανής αρχιτεκτονικής (Haussmannian architecture), όπως υποδηλώνει και η λεζάντα “balcon haussmann”. Υπάρχουν τουλάχιστον δύο μπαλκόνια με περίτεχνα, σφυρήλατα σιδερένια κάγκελα (fer forgé). Τα σχέδια στα κάγκελα είναι ιδιαίτερα διακοσμητικά.

Κάθε Ελληνικό νησί ήταν πάντα μια πρόκληση για μένα από τα παιδικά μου χρόνια, και περισσότερο η Αμοργός. Δεν κατάφερα…