Αρχική » 2024 » Μάιος

Αρχείο μηνός Μάιος 2024

Το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Δείτε ΕΔΩ το αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ με όλα τα δημοσιεύματα από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα…

Τελευταίες Αναρτήσεις:
Οι επισκέπτες μας
022230
Τα σχόλια σας!
Μια αναγκαία υπόμνηση!
Το να εκφράζεται κανείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πολύ σπουδαίο για
μας που το διαχειριζόμαστε, μας κάνει να χαιρόμαστε όταν διαβάζουμε τις απόψεις σας, τις θέσεις σας, για ζητήματα που το site "σκαλίζει".
Μπορείτε λοιπόν να μας γράφετε. Μόνο που, για να τα δείτε δημοσιευμένα εδώ, θα περιμένετε λιγάκι προκειμένου να… εγκριθούν.
Είναι λογικό να πρέπει να τα δει πρώτα ο διαχειριστής και να απομακρύνει κάποιο, αν -λέμε τώρα- μπορεί να είναι υβριστικό…

Πολύ θερμό το φετινό καλοκαίρι!

Το ζούμε ήδη και το βλέπουμε. Ο Ιούνιος, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος που διανύουμε ήταν οι πιο θερμοί μήνες των τελευταίων δεκαετιών. Γεμάτοι καύσωνες. Αυτό κάνει πολύ δύσκολη τη ζωή μας... Οι μετεωρολόγοι μας προετοίμασαν από νωρίς και το ζούμε ήδη. Περιμένουμε να δούμε πώς θα είναι και το υπόλοιπο καλοκαίρι αν και δεν έχει ακόμα πολύ μπροστά μας. Θα το περάσουμε κι αυτό. Εμείς, που έχουμε επιλέξει να γνωρίζουμε, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, είμαστε σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Λίγη δροσιά στη θάλασσα, λοιπόν!
Μάιος 2024
Κ Δ Τ Τ Π Π Σ
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

Ένα site που φτιάχτηκε μέσα στην πανδημία, όταν η Σούλα αποφάσισε να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει και λατρεύει να φτιάχνει. Τα χειροποίητα κοσμήματα! Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Η αγγειοπλαστική παράδοση του Θραψανού Ηρακλείου Κρήτης

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό από την ΕΡΤ 3 που παίχτηκε τον Φλεβάρη του 2024. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για το χωριό μου.

Η ώρα του δειλινού...

Αναμφισβήτητα είναι η πιο όμορφη ώρα! Η ώρα του δειλινού. Φτάνει να είσαι εκεί. Την κατάλληλη ώρα, στο κατάλληλο μέρος και να απολαμβάνεις, λεπτό το λεπτό όλη αυτή την εξαιρετική εικόνα που δεν διαρκεί και πολύ.
Αυτό είναι. Να ζεις το κάθε λεπτό, να ανασαίνεις τον αέρα και να ευχαριστείς Εκείνον που έδωσε αυτό το δώρο για μας. Και να το εκτιμάμε!
Μερικοί άνθρωποι δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, δεν είναι σε θέση να απολαύσουν τίποτα. Ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από το καθετί και χάνουν την ουσία, τη ζωή. Μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας.

Μια ανάσα καλοκαιρινή στην Τζιά

Δυο μέρες μόλις, στα τελειώματα του Αυγούστου του 2022, καταφέραμε να πάμε στη Τζιά, καλεσμένοι φίλων μας προκειμένου να μας φιλοξενήσουν. Και περάσαμε τόσο όμορφα που θα το κουβεντιάζουμε για καιρό.
Τι είναι αυτό που κάνει δεκτικούς τους ανθρώπους στο καλό, σε μια όμορφη κουβέντα, σε μια παρέα που αξίζει να τη ζήσεις και να την απολαύσεις παρά τις δυσκολίες; Το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, αλλά προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Αυτό είναι το μυστικό!

Ραδιόφωνα

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ  κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων:

Στήλες για τα media:

Οι εφημερίδες της Κρήτης:

Αξιόλογα Site:

Στο Πήλιο, Μάιος του 2022

Ήταν ένα ταξίδι μέσα στον Μάη… Έκανε ακόμα την ψυχρούλα του, αλλά το απολαύσαμε. Είχαμε ένα απωθημένο και το ικανοποιήσαμε. Πριν μερικά χρόνια που είχαμε πάει ένα Παρασκευο Σαββατο Κύριακο δεν το χαρήκαμε, δεν το περπατήσαμε επειδή το πρώτο πρωινό που σηκωθήκαμε βρήκαμε ένα χιόνι, καμιά 20ριά πόντους στρωμένο.
Στην κεντρική σελίδα του αρχείου του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα δείτε  αρκετά δημοσιεύματα. Αλλά μπορείτε να τα δείτε και από ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αγγειοπλάστες του σήμερα

Από γενιά σε γενιά περνάει αυτή η τέχνη, του αγγειοπλάστη. Κι αν την αγκάλιαζε λίγο η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα. Στη φωτογραφία είναι ο πατέρας μου, Λευτέρης του Κουμαλή, ως αγγειοπλάστης. Τον ακολούθησε ο γιός του, ο Κωστής Θεοδωράκης και ο εγγονός του, ο Μανώλης Βολυράκης και δίπλα του ο γιος του, ο Αγησίλαος. Δείτε ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο δημοσίευμα από το το περιοδικό "Κ" που συνοδεύει, κάθε Κυριακή, την έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ. Για να καταλάβετε τι λέω…

Οι γονείς μου, Λευτέρης και Παπαδιώ

Ο πατέρας μου και η μάνα μου, ο Λευτέρης και η Παπαδιώ, σε μια φωτογραφία από το γάμο της Ελένης, της κόρης της Γεωργίας μας. Ήταν σε ένα κέντρο στα Πεζά, όπου έκαναν το γλέντι. Για πάντα στην καρδιά μου, ως ότι πιο ακριβό έχω. Ανυπομονώ να τους ξαναδώ στο νέο κόσμο!

Το σπίτι μας στο χωριό

Σχεδόν τα κατάφερα να φτιάξω το σπίτι στο χωριό, κληρονομιά από τους γονείς μου, αν και μου κόστισε πολύ. Έχει ακόμα κάποιες δουλειές που πρέπει να γίνουν, αλλά σιγά - σιγά.
Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και να περνάμε κάνα δυο μήνες το καλοκαίρι, εκεί. Θα μας έκανε καλό, από πολλές απόψεις... Εδώ σε έναν πίνακα ζωγραφικής μιας Γερμανίδας που φιλοξενήσαμε κάποτε και μας τον έκανε δώρο. Είναι το σπίτι μας όπως ήταν τότε! Η υπογραφή λέει, 1992!
Τα αδέλφια μου. Λιγοστεύουμε!

Μια οικογενειακή φωτογραφία που έβγαλα με τα αδέλφια μου στο γάμο τη Πόπης, της κόρης του Κωστή μας. Επάνω από αριστερά η Γεωργία μας, δεν ζει πια. Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτήν. Κάτω, από αριστερά, η Στασούλα μας, δείτε για αυτήν ΕΔΩ, δίπλα της η Μαλάμω, δείτε γι’ αυτήν ΕΔΩ και δίπλα της ο Κωστής μας, που και εκείνος δεν ζει πια, δείτε ΕΔΩ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ. 174

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ τ. 174, "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" που κυκλοφορεί τώρα. Για να τη δείτε πατήστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ.168, ΕΔΩ το τ.167 ΕΔΩ το τ.166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ.164, εδώ ΕΔΩ το τ. 163, ΕΔΩ το τ.162. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία. Παλιότερα τεύχη μπορείτε να τα δείτε σε PDF αρχείο, πηγαίνοντας στο Αρχείο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

“Τύπος των συνταξιούχων σιδηροδρομικών” τ. 442

Έτοιμο και το 442 φύλλο... Δείτε το ΕΔΩ Κι ΕΔΩ το τ. 441 ΕΔΩ το τ. 440, ΕΔΩ το τ.439, ΕΔΩ το τ, 438, ΕΔΩ το τ. 437, ΕΔΩ το τ. 436, ΕΔΩ το τ. 435, ΕΔΩ το τ. 434,  ΕΔΩ το τ. 433, ΕΔΩ το τ. 432, ΕΔΩ το τ. 431,  ΕΔΩ το τ. 430, ΕΔΩ το τ. 429, ΕΔΩ το τ. 428, ΕΔΩ το τ. 427, ΕΔΩ το τ. 426, ΕΔΩ το τ. 425, ΕΔΩ το τ. 424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ. 415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το τ. 413, ΕΔΩ το τ. 412, ΕΔΩ το τ. 411, ΕΔΩ το τ. 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ. 408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ. 405 ΕΔΩ το τ. 404 ΕΔΩ το τ. 403 ΕΔΩ το τ. 402, ΕΔΩ το τ. 401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394  ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ. 392, ΕΔΩ το τ. 391, ΕΔΩ το τ. 390, ΕΔΩ το τ. 389, ΕΔΩ το τ. 388, ΕΔΩ το τ. 387, ΕΔΩ τ. 386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε το ΕΔΩ, είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Ο τόπος που αγαπώ

Αγαπώ την Κρήτη και το χωριό μου, το Θραψανό… Γράφω γι' αυτά με μια νοσταλγία. Είχα κάποτε σχέδια. Δεν είμαι βέβαιος πια, αν μπορώ να τα πραγματοποιήσω. Όταν όμως αλλάξουν τα πράγματα θα ήθελα να περνάω εδώ μερικούς μήνες, κυρίως καλοκαιρινούς. Είναι ο τόπος μου. Οι ρίζες μου. Οι αναμνήσεις μου…

Χρηστικά Site:

Γνωρίζοντας την Αθήνα!

Ένα από τα πράγματα που θα δείτε να κάνουμε σ' αυτό το site είναι ότι προσπαθούμε να γνωρίσουμε την Αθήνα. Τους τόπους που κινούμαστε, που περπατάμε, που πορευόμαστε.
Έτσι, συχνά - πυκνά, θα δείτε τέτοιες παρουσιάσεις με δρόμους, πλατείες, γειτονιές, είτε του ιστορικού κέντρου, είτε της περιφέρειας.
Μας αρέσει και το κάνουμε αυτό με χαρά, όπως εδώ που βλέπετε κάτι από την πλατεία Κοραή με τον Λυκαβηττό στο βάθος, από το κέντρο της Αθήνας, το πανεπιστήμιο.
Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON. 


Είμαστε στον 21ο χρόνο!
Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.

Περάσαμε υπέροχα στην Τέμενη Αιγίου

Τελικά τα καταφέραμε και περάσαμε όμορφα, τη μια βδομάδα, από 10-17 Σεπτέμβρη του 2022 που πήγαμε στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΠΑΚΕ ΟΤΕ στην Τέμενη Αιγίου. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε. Να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε παραστάσεις, να φορτώσουμε τις μπαταρίες μας για το χειμώνα που έρχεται και που όλα δείχνουν ότι θα έχεις ένα μεγάλο βαθμό δυσκολίας, καθώς όλα γύρω μας, ακριβαίνουν και η ανασφάλεια τα κάνει όλα χειρότερα. Ευτυχώς η ελπίδα μας για κάτι καλύτερο έχει πολύ ισχυρή βάση.

Δείτε μερικά δημοσιεύματα που κάναμε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ

Πικροδάφνες ολάνθιστες, ομορφαίνουν έναν δημόσιο δρόμο

Τις φωτογραφίες τις πήραμε από μια ανάρτηση του καλού μας φίλου Πέτρου Πατσαλαρήδη στη σελίδα του στο Facebook. Μαζί μ’ αυτές και με άλλες, τις συνοδεύει με αυτό το σχόλιο: “Παντού υπάρχει κάτι όμορφο δίπλα μας”. Και έχει απόλυτο δίκιο. Το ανθισμένο φυτό που είδε στην άκρη του δημόσιου αυτοκινητόδρομου, είναι πικροδάφνη. Και δες μια ομορφιά που έχει!

Η πικροδάφνη ή ροδοδάφνη (επιστημονική ονομασία Nerium oleander, Νήριον το ολέανδρον συνών. Νήριον η ροδοδάφνη) ανήκει στο γένος Νήριον (Nerium). Το είδος Ράιτια η αντιδυσεντερική (Wrightia antidysenterica) συν. Νήριον το αντιδυσεντερικόν (Nerium antidysentericum) είχε συμπεριληφθεί στο γένος παλαιότερα.

Η ροδοδάφνη είναι ένας αειθαλής θάμνος της οικογένειας των αποκυνίδων που μπορεί να φτάσει σε ύψος 5 μέτρων, με τοξικά μέρη. Μεγαλώνει σε ηλιόλουστα μέρη με υγρό υπόστρωμα, όπως οι όχθες ποταμών σε χαμηλό υψόμετρο. Αντέχει επίσης τα ελαφρώς υφάλμυρα εδάφη. Επιπλέον, έχει μεγάλη αντοχή στην ξηρασία.

Στην οδό Μητροπόλεως, στο κέντρο της Αθήνας…

Περισσότερο από κάθε άλλη περιοχή του κέντρου, οι δρόμοι που συνδέουν το Μοναστηράκι με το Σύνταγμα, ευθέως ή πλαγίως, είναι οι πιο ζωντανοί, όχι μόνο γιατί εκεί περπατούν και πολλοί ξένοι τουρίστες αλλά και γιατί, παρά την οικονομική κρίση, η πόλη στα σημεία αυτά διαρκώς μεταβάλλεται. Αλλάζει. Καταστήματα κλείνουν και καταστήματα ανοίγουν. Ξενοδοχεία ετοιμάζονται. Καφέ και εστιατόρια περιμένουν κόσμο.

Κανένας ίσως δρόμος σε αυτό το κομμάτι του κέντρου δεν συμπυκνώνει τόσο θεαματικά αυτές τις αλλαγές –ή, αν προτιμάτε, αυτό το κλίμα αναμονής για καλύτερες μέρες– από την παλιά, ιστορική όσο και σύγχρονη, δυναμική οδό Μητροπόλεως. Είναι σωστό να πει κανείς ότι ο παλαιός αυτός εμπορικός δρόμος της Αθήνας αλλάζει σταδιακά χαρακτήρα και μεταβάλλεται σε δρόμο με εστιατόρια, καφέ και ξενοδοχεία. Εδώ, τα ΕΛΤΑ, γωνία με πλατεία Συντάγματος…

Υποχωρεί η παλιά, γνώριμη ατμόσφαιρα με τα καταστήματα υφασμάτων, με τα αξεσουάρ, με τις κουρτίνες, με τα μικρομάγαζα. Υπάρχουν ακόμη, αλλά πια είναι ένας κόσμος σε υποχώρηση. Η νέα οδός Μητροπόλεως είναι πλέον ένας δρόμος με άλλη φυσιογνωμία. Με πιο λαϊκή απόληξη στο Μοναστηράκι με τα γνωστά σουβλατζίδικα, όπου από το πρωί σερβίρουν, και με πιο αστική την πλευρά όσο ανεβαίνουμε προς Σύνταγμα. Χρησιμοποιήσαμε στοιχεία από ένα άρθρο του Νίκου Βατόπουλου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Δυο Θεοδωράκηδες σαν… αδέλφια! Και, πνευματικά, είναι

Από την πρώτη στιγμή που γνώρισα την αλήθεια, άρχισα να δέχομαι ερωτήματα από τους αδελφούς: “Με τον Γιάννη Θεοδωράκη από τη Γλυφάδα, είστε συγγενείς;” Αλλά τον Γιάννη, παρ’ ότι είχαμε το ίδιο επίθετο, δεν έτυχε να τον γνωρίζω. Φυσικά, ούτε εκείνος εμένα. Κι ωστόσο έχουμε τόσα κοινά σημεία. Το διαπιστώσαμε το περασμένο Σάββατο που μας κάλεσε σπίτι του, να κάνουμε παρεούλα και να γνωριστούμε.

Η παρέα ήταν εξαιρετική, ενθαρρυντική… Μια  υποδειγματική θεοκρατική συντροφιά! Περάσαμε πολύ όμορφα και ενθαρρυνθήκαμε, καθώς ακούσαμε τόσες όμορφες εμπειρίες για το πώς γνωρίσαμε την αλήθεια. Όμορφοι άνθρωποι! Κάποιοι κάνουν ακόμα μελέτη, κάποιοι άλλοι έρχονταν για πρώτη φορά σε επαφή με μάρτυρες. Ναι, ήταν μια εξαιρετική βραδιά, τόσο που μας ξελόγιασε και περάσαμε και τα δικά μας όρια.

Ο Γιάννης έχει καταγωγή από τα Χανιά, εγώ από το Ηράκλειο. Αγαπά πολύ την Κρήτη, καθώς από μικρός περνούσε εκεί πολλά καλοκαίρι. Και τι όμορφο που η κόρη του κλήθηκε να υπηρετήσει εκεί, στα Χανιά! Ευκαιρία για να κρατήσει αυτή την επαφή. Είχαμε πολλά πράγματα, να μάθουμε ο ένας για τον άλλον. Tον ευχαριστούμε, τον ίδιο και την οικογένεια του για τη μοναδική φιλοξενία τους.

Οι ακακίες Κωνσταντινουπόλεως στην πλατεία Κάνιγγος

H ακακία Κωνσταντινουπόλεως είναι ένα εντυπωσιακό φυλλοβόλο δέντρο που ξεχωρίζει για την έντονη ανθοφορία της, η οποία διαρκεί από τα τέλη της άνοιξης μέχρι το τέλη του καλοκαιριού. Με καταγωγή από το Ιράν και την Κίνα, η ακακία Κωνσταντινουπόλεως (Albizia julibrissin) αναφέρεται και ως αλβίζια η ροδομέταξη, χάρη στο υπέροχο ρόδινο χρώμα των λουλουδιών που διαθέτουν ελαφρύ άρωμα και μεταξένια υφή.

Πρόκειται για ένα δέντρο με γρήγορη ανάπτυξη που φτάνει σε ύψος τα 6-12 μέτρων με σύνθετα πτεροειδή φύλλα, μήκους 20-30 εκατοστών, που αποτελούνται από 15-30 ζεύγη φυλλαρίων μήκους περίπου ενός εκατοστού. Χάρη στην πλούσια καλλωπιστική αξία της και στην ανθεκτικότητα της στην ατμοσφαιρική ρύπανση των πόλεων, η ακακία Κωνσταντινουπόλεως φυτεύεται πολύ συχνά σε δρόμους, πάρκα και πλατείες ως δέντρο σκιάς.

Βέβαια, σε κάποιες περιπτώσεις θέλει προσοχή γιατί οι επιφανειακές ρίζες της μπορεί να ανασηκώσουν πλάκες του πεζοδρομίου. Ας δούμε τη φροντίδα χρειάζεται η ακακία Κωνσταντινουπόλεως για να έχει έντονη ανάπτυξη και να μας δώσει πολλά υπέροχα μεταξένια λουλούδια. Οι πληροφορίες για τα δέντρα, είναι από το site www.mistikakipou.gr και οι φωτογραφίες από την πλατεία Κάνιγγος.

Οι αδελφές μου Μαλάμω, Στασούλα, στην πηγή Σπυριδιανού

Περνάει καλά η Μαλάμω μας στο χωριό, αυτή την περίοδο. Συχνά η Στασούλα μας τους παίρνει με τον Νίκο και πάνε βόλτες με το αυτοκίνητο της. σε μέρη όμορφα, όπως εδώ, στην πηγή του Σπυριδιανού, κάπου κοντά στον Ξυδά. Άσε που πήραν και νερό για το σπίτι, λένε πως είναι πολύ καλό, πόσιμο. Πήραν κι αυτοί τα μπουκάλια να τα γεμίσουν.

Πριν τέσσερα χρόνια, είχα ξανακάνει μια ανάρτηση στο παλιό ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την πηγή του Σπυριδιανου, 10 Ιουνίου του 2020 ήταν…  Αν ακολουθήσετε ΕΔΩ το σύνδεσμό θα ξανάρθει μπροστά σας αυτή η ανάρτηση και είναι βέβαιο ότι θα μάθετε πολλά πράγματα γι’ αυτήν. Αξίζει τον κόπο να το κάνετε.

Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις έτσι, αγαπημένα τα σαρκικά σου αδέλφια, Μαλάμω και Στασούλα, μπροστά στην πηγή με το τρεχούμενο νερό. Σίγουρα κάτι καλό θα λέει η Μαλάμω μας και γελάει η Στασούλα. Τις χαίρομαι! Μεγαλώνουμε, αλλά μεγαλώνουμε όμορφα και με αξιοπρέπεια, στοχεύοντας να κάνουμε πάντα το καλό, όπου μπορούμε

Μερικές ακόμα φωτογραφίες από τον προχθεσινό γάμο…

Ας εστιάζουμε στα καλά, στα όμορφα και στις στιγμές χαράς, στο ξεκίνημα της νέας ζωής για τον Φώτη και την Τζένη που έγινε την Παρασκευή το βράδυ σε ένα πολύ όμορφο μέρος, την Πάρνηθα. Ας ξαναδούμε ΕΔΩ το χθεσινό δημοσίευμα. Κάποια στιγμή αυτά στην πορεία του χρόνου, στο διαδίκτυο, θα ανακατευτούν, οπότε καλό είναι να υπάρχει ο σύνδεσμος.

Φυσικά το ζευγάρι φωτογραφήθηκε και στους εξωτερικούς χώρους, καθώς το Κτήμα ήταν ιδιαίτερα διαμορφωμένο και με πισίνα. Να έχουν να θυμούνται τα παιδιά, από τη βραδιά του γάμου τους. Αφού εισέπραξαν πολύ αγάπη από πολλούς, συνέχισαν το γλέντι και τη βραδιά τους, λίγο πιο πριβέ, με λίγους και καλούς νεαρούς, οικογενειακούς φίλους.

Έτσι γίνεται πάντα. Και ο καθένας που διαθέτει μια κοινή λογική το καταλαβαίνει. Αυτό όμως που θα θυμούνται πάντα από αυτή τη βραδιά, θα είναι τα χαμογελαστά δικά τους πρόσωπα, αλλά και αυτά των καλεσμένων τους, που έσπευσαν να μοιραστούν μαζί τους, αυτή τη μεγάλη και μοναδική στιγμή.

Ο Θωμάς και η Χριστίνα, οι γονείς της Τζένης, φωτογραφίζονται μαζί με το ζευγάρι. Μια υπέροχη στιγμή για κάθε γονέα… Μοναχοπαίδι η Τζένη, άνοιξε τα φτερά της στο νέο σπιτικό της, χαρούμενη με τον καλό της. Και τώρα όλοι μαζί! Ενθύμιο μιας βραδιάς που προετοίμαζαν πολύ καιρό τώρα. Και όλα πήγαν καλά!

Μια όμορφη στιγμή στο ξεκίνημα του Φώτη και της Τζένης…

Ο γάμος έγινε στο Cavallari Pallas, κτήμα Aqua Dream στην Πάρνηθα Αττικής και ήμασταν εκεί. Κρατήθηκαν πολλά πράγματα, όπως τα ξέραμε, όπως το αυτοκίνητο που έφερε τη Τζενούλα στον γαμπρό. Όλες οι φωτογραφίες είναι από την ομάδα happy travelers and karaoke fans στο Viber, Ο Γιώργος Κατσικόπουλος είχε την ευθύνη της ενημέρωσης.

Όλα είχαν μια άψογη διοργάνωση. Το μέρος πολύ όμορφο και η στιγμή εξαιρετική. Εκείνοι όμως που έλαμπαν χθες το απόγευμα στην πιο όμορφη ώρα τους, ήταν ο Φώτης και η Τζένη. Τους βλέπετε εδώ καθώς παρακολουθούν την ομιλία, η οποία, παρεπιπτόντως, ήταν εξαιρετική. Την έκανε ο αδελφός Κλάδης Σπύρος. Και μας άρεσε πολύ!

Άλλο ένα στιγμιότυπο από το γάμο τους. Είναι η ώρα που βάζουν τις βέρες ο ένας στον άλλον. Η δημόσια μαρτυρία του γάμου τους. Και φυσικά έχουν προηγηθεί οι δημόσιες δεσμεύσεις τους από το μικρόφωνο. Και οι δυο είπαν τα καλύτερα, ο ένας για τον άλλον. Μακάρι ο Ιεχωβά να τους ευλογήσει και να τα κάνουν πράξη.

Χαρήκαμε που ήμασταν κι εμείς εκεί. Μας φωτογράφησε ο Γιώργος Κατσικόπουλος την ώρα που είχαμε μπει στη σειρά να χαιρετήσουμε και να ευχηθούμε στο νέο ζευγάρι, τους γονείς και τους μάρτυρες στο γάμο τους. Τι ωραία να βλέπεις τέτοιες όμορφες στιγμές σε νεαρούς της εκκλησίας σου. Ναι, είναι μεγάλη χαρά!