Αρχική » Τα δικά μου (Σελίδα 2)
Αρχείο κατηγορίας Τα δικά μου
Δέκα χρόνια κοινής πορείας με τη Σούλα! Σα να’ ταν χθες

Δέκα χρόνια αγάπης, συντροφικότητας και κοινών στιγμών αξίζουν έναν ιδιαίτερο εορτασμό! Αυτή η πορεία με τη Σούλα είναι ένας θησαυρός από αναμνήσεις, όνειρα και αμοιβαία υποστήριξη. Και κάθε χρόνο που περνά προσθέτουμε νέες σελίδες στην κοινή μας ιστορία, γεμάτες χαρά και αφοσίωση. Είναι σημαντικό να αφιερώνουμε χρόνο για να εκφράσουμε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας για όσα έχουμε πετύχει μαζί όλα αυτά τα χρόνια.
Η Μαλάμω και η Στασούλα, οι αδελφές μου εν ζωή!

Ήθελε να είναι κοντά της. Στο πατρικό και σπίτι της, σήμερα, δίπλα στο δικό μου, εκεί που έχει μνήμες. Εκεί που γεννήθηκε, μεγάλωσε, έπαιξε έγινε το κοριτσάκι που με μεγάλωσε, αφού η μητέρα μου έπρεπε να πηγαίνει στα χωράφια… Έτσι ανέβηκε ένα Σαββατοκύριακο στην Αθήνα για να την πάρει. Για τη Στασούλα, λέω και τη Μαλάμω τις αδελφές μου, εν ζωή. Φυσικά μαζί με τη Μαλάμω είναι ο σύζυγος της, ο Νίκος. Τη βοήθησα κι εγώ, στο βαθμό που μπορούσα, σ’ αυτό το τολμηρό εγχείρημα. Και φαίνεται ότι η Στασούλα είχε δίκιο… Ήδη η Μαλάμω είναι και δείχνει πολύ καλύτερα, όσο περνάει ο καιρός. Βοηθάει και η σχετική καλοκαιρία. Και όλα πάνε πρίμα. Πολύ τις χαίρομαι!
Πώς είναι η λεμονιά και η μανταρινιά μας στο χωριό;

Είμαστε μακριά και είναι λογικό, από καιρό σε καιρό, να θέλουμε να ξέρουμε πώς είναι τα δέντρα που φυτέψαμε με τη Σούλα στην εξωτερική αυλή του πατρικού μας στο Θραψανό, το χωριό μου στην Κρήτη. Και ας είναι καλά οι άνθρωποι μας που ανταποκρίθηκαν στο αίτημα μας και πήγαν, τις είδα, τις φωτογραφήσαν και μας τις έστειλαν… Ζωντανές δείχνουν! Μεγαλώνουν προοδευτικά, αναπτύσσονται. Κάποια στιγμή φάγαμε και από τον καρπό τους. Ευχαριστούμε εκείνους που τα φροντίζουν. Το εκτιμούμε πάρα πολύ!

Η Μαλάμω με τον Νίκο, περνάνε καλά στο χωριό μας…

Τι είναι αυτό που κάνει δυο ανθρώπους να περνάνε καλά; Το περιβάλλον; Η ηρεμία του τόπου ή μήπως οι μνήμες που κουβαλούμε στο υποσυνείδητο μας; Πραγματικά το ψάχνω. Αν και μερικές φορές δεν υπάρχει η απόλυτα λογική απάντηση. Ο Νίκος είναι σε μια φάση δύσκολη και η Μαλάμω αρχίζει να αντιμετωπίζει τα φυσιολογικά προβλήματα της ηλικίας που όλοι κάποια στιγμή, είτε μας αρέσει, είτε όχι, θα αντιμετωπίσουμε…

Τις βόλτες τους τις κάνουν συχνά στο σπίτι της Στασούλας. Δεν είναι και μακριά από το πατρικό μας και ο δρόμος είναι εύκολα προσβάσιμος. Άσε που έχουν και την παρέα του Αγησίλαου. Τους αγαπάει, τους προσέχει κι εκείνος, όπως και η Στασούλα και πάντα στο τραπέζι τους θα υπάρχει μια ρακή, έστω κι αν ο μεζές που τη συνοδεύει, είναι μερικές ελιές αρμυρές, μόνο. Και στον Νίκο αρέσει όλη αυτή η διαδικασία…

Χαίρομαι να τη βλέπω έτσι χαμογελαστή, τη Μαλάμω. Έχει προσφέρει πολλά σε όλους μας, με την καρδιά που διαθέτει. Το δικαιούται λοιπόν ένα χαμόγελο στη ζωή της! Το ίδιο χαμογελαστός είναι και ο Αγησίλαος. Αυτό, αν μη τι άλλο, δείχνει ότι κάνουν καλή παρέα. Μπορεί να ακούγεται κάπως, αλλά στο χωριό, όλα αυτά είναι μάλλον αυτονόητα. Κι αυτό είναι που κάνει τη ζωή εκεί πιο ελκυστική και πιο όμορφη.

Εγκλιματίζονται στο χωριό, η Μαλάμω με τον Νίκο…

Σήμερα 24/3/2025 κλείνουν μια εβδομάδα από τότε που κατέβηκαν στο χωριό μας, το Θραψανό, η Μαλάμω με τον Νίκο. Και, θες ο αέρας, το ήρεμο και ήσυχο περιβάλλον, η καρδιά που έχει μνήμες, όλα δείχνουν να είναι καλύτερα. Εδώ έχουν πάει επίσκεψη στο σπίτι της Στασούλας μας. Η Μαλάμω έχει πλάι της και τα μπαστούνι (ή κατσούνα, όπως λένε στην Κρήτη) για υποστήριξη. Όλοι, καθώς μεγαλώνουμε αισθανόμαστε πως θα έρθει ο καιρός που θα το χρειαστούμε… Κρατάμε, πως όλα δείχνουν καλύτερα. Και κάθε μέρα που περνάει θα ακόμα καλύτερα γι’ αυτούς τα πράγματα…

Ξανά στο χωριό η Μαλάμω μας με τον Νίκο, στο σπίτι!

Αυτό το μέρος το αγαπά η αδελφή μου, η Μαλάμω. Είναι το σπίτι που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Λίγο διαμορφωμένο σε σχέση με όταν ήρθε στον κόσμο, αλλά οι μνήμες είναι μνήμες… Ξαναγύρισε λοιπόν εκεί με την ελπίδα να αναζωογονηθεί κι εκείνη ο σύζυγος της. Της το ευχόμαστε από την καρδιά μας. Χαιρόμαστε να μαθαίνουμε για το πώς περνούν. Και με τη βοήθεια τους, θα τους παρακολουθούμε από καιρό σε καιρό, μέσα από φωτογραφίες δικές τους. Επίκαιρες, αν και σήμερα σας έχουμε και μια καλοκαιρινή από τον Τσούτσουρα… Κι αυτό γιατί, καμιά φορά τη ζωή τη φτιάχνουμε κι εμείς…

Ταξίδι αστραπή της Στασούλας μας, Ηράκλειο – Πειραιάς

Δυο μέρες πριν το σκέφτηκε, μου το είπε και το έκανε πράξη. Έτσι έφυγε το Σάββατο βράδυ για Πειραιά από Ηράκλειο και τη Δευτέρα πρωί ήταν σπίτι, παρέα με τη Μαλάμω και το Νίκο! Φαίνεται σαν μια γρήγορη περιπέτεια για τη Στασούλα, αλλά δεν ήταν ακριβώς έτσι… Το ταξίδι, από το Ηράκλειο στον Πειραιά, με το πλοίο «Κνωσός» είναι ένα κλασικό δρομολόγιο που συνδέει δύο μοναδικά μέρη της Ελλάδας.

Αυτή την εποχή, οι συνθήκες στη θάλασσα μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με την περιοχή και τον καιρό. Στην Ελλάδα, ο Μάρτιος συχνά φέρνει ήπιες θερμοκρασίες, αλλά οι άνεμοι και τα κύματα μπορεί να είναι πιο έντονα, ειδικά στο Αιγαίο. Αν σχεδιάζετε ταξίδι, καλό είναι να ελέγξετε τις τοπικές θαλάσσιες προβλέψεις για να είστε προετοιμασμένοι. Ωστόσο το Σαββατοκύριακο ήταν σχεδόν καλοκαιρινός ο καιρός…

Κυριακή τα ξημερώματα κατά τις 6:30 ήμουν εκεί, στο λιμάνι του Πειραιά και την περίμενα… Έτσι κατέγραψα τέσσερα στιγμιότυπα του πλοίου την ώρα που έφτασε στο λιμάνι και έκανε τις ρεμίζες του για να δέσει στην προβλήτα, προκειμένου να κατεβάσει επιβάτες και οχήματα. Ήταν μια όμορφη ώρα και το έκανα με πολύ υπομονή και αγάπη…

Κάθε Ελληνικό νησί ήταν πάντα μια πρόκληση για μένα από τα παιδικά μου χρόνια, και περισσότερο η Αμοργός. Δεν κατάφερα…