Ξημέρωμα στο δάσος με τα μάτια του φίλου μας Πέτρου…

Αυτό το ξημέρωμα είναι μαγευτικό! Ο ουρανός ξεκινά με βαθύ μπλε στην κορυφή και μεταβαίνει σε ζεστές αποχρώσεις του πορτοκαλί και του ροζ κοντά στον ορίζοντα. Τα σύννεφα, αραιά και διάσπαρτα, αγκαλιάζουν το πρωινό φως, δίνοντας μια αίσθηση ηρεμίας και απαλότητας στο τοπίο. Στο βάθος, οι σκιές των δέντρων και ενός μακρινού βουνού προσθέτουν βάθος στη σκηνή, τονίζοντας την γαλήνια ομορφιά της στιγμής. Είναι ένα ξημέρωμα που προμηνύει μια όμορφη μέρα. Σε κάνει να νιώθεις την ηρεμία της φύσης και να εκτιμήσεις τη μαγεία των πρώτων ακτίνων του ήλιου. Τις λήψεις τις έκανε ο Πέτρος Πατασαλαρήδης, πριν λίγο στο ξημέρωμα της Τρίτης…

Στην ψαροταβέρνα “Τρεχαντήρι” φάγαμε την Κυριακή!

Τη βρήκαμε ψάχνοντας μια μέρα που δεν έβρισκες καμιά ψαροταβέρνα ανοιχτή στο παραλιακό μέτωπο της Αθήνας. Στο Καβούρι της Βουλιαγμένης που επιχειρήσαμε να περάσουμε τη μέρα μας, την περασμένη Κυριακή, ημέρα Πάσχα κατά το ημερολόγιο των ορθοδόξων, οι δυο ταβέρνες ήταν κλειστές. Βλέπεις το έθιμο της μέρας ήθελε κρεατικά.

Η ταβέρνα “Τρεχαντήρι” είναι γνωστή για την εξαιρετική ποιότητα των φαγητών της και την υπέροχη θέα στη θάλασσα. Βρίσκεται στο Λαγονήσι και προσφέρει μια μεγάλη ποικιλία από φρέσκα ψάρια, θαλασσινά και παραδοσιακά ελληνικά πιάτα. Το περιβάλλον είναι φιλόξενο και ιδανικό για οικογενειακές στιγμές ή γεύματα με φίλους.

Τη βρήκαμε ψάχνοντας στο 38ο χιλιόμετρο της Λεωφόρου Αθηνών – Σουνίου, στο Λαγονήσι, λίγο πιο μακριά από τη Βάρκιζα και ήταν μια εξαιρετική επιλογή για να απολαύσουμε αυθεντικές γεύσεις δίπλα στο κύμα. Οι φωτογραφίες είναι δικές μου και δείχνουν την ψαροταβέρνα και από την πλευρά του δρόμου και από την πλευρά της θάλασσας…

Καλλιστήμονας, ένα φυτό με κόκκινα άνθη σαν βούρτσες

Ως Καλλιστήμων (Callistemon) της οικογένειας των Μυρτωδών, το γένος του οποίου περιλαμβάνει περί τα 12 είδη, ιθαγενή της Αυστραλίας, περιγράφει το φυτό αυτό που έχει εγκλιματιστεί πολύ καλά και απαντάται ευρέως στα μέρη μας, ο Π.Γ. Γεννάδιος («Λεξικόν Φυτολογικόν», Αθήνα, 1914). Τρία τέτοια δέντρα είδαμε σε μια μικρή πλατεία της Αθήνας.

Πρόκειται για θάμνους και αειθαλή δέντρα, διακοσμητικά. Από τα συνηθέστερα είδη που χρησιμοποιούνται ως καλλωπιστικά φυτά είναι, όπως γράφει, ο Καλλιστήμων ο γραμμόφυλλος (Callistemon linearis), ο Καλλιστήμων ο ιτεόφυλλος (Callistemon salignus) και ο Καλλιστήμων ο ευειδής (Callistemon speciorus). Το είδος που περιγράφουμε αναφέρεται σήμερα στη βιβλιογραφία, μάλλον, ως Callistemon citrinus.

Το είδαμε την Παρασκευή 18/4/2025 στην πλατεία Τσάτσου, μια μικρή πλατεία με συντριβάνι, εκεί που ενώνεται η Λένορμαν με την Αχιλλέως στην Αθήνα κοντά στην πλατεία Καραϊσκάκη στο Μεταξουργείο… Τις πληροφορίες τις πήραμε από το SIte www.kolivas.de και φιλοξενούνταν στα ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΑ ΝΕΑ…

Η μέγιστη ανθοφορία του δέντρου αυτού παρατηρείται από τέλη άνοιξης έως τις αρχές του καλοκαιριού. Τα άνθη είναι πλούσια σε νέκταρ και προσελκύουν τις μέλισσες. Το φαντάζεστε μια τέτοια ομορφιά στο κέντρο της Αθήνας; Και όμως υπάρχουν όμορφα μέρη που αξίζει να τα περπατήσει κανείς.
Και με κλειστές τις ταβέρνες στο Καβούρι, ήταν ωραία!

Το Καβούρι αυτή την εποχή είναι υπέροχο! Ο καιρός είναι γενικά ήπιος, με θερμοκρασίες γύρω στους 23-25°C κατά τη διάρκεια της ημέρας και λίγα σύννεφα στον ουρανό. Είναι ιδανική περίοδος για μια βόλτα στην παραλία ή για να απολαύσετε τη φύση χωρίς την πολυκοσμία του καλοκαιριού. Αν σας αρέσει η ηρεμία και η χαλάρωση, αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή να το επισκεφθείτε. Εμείς το τολμήσαμε λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι της 20/4/2025. Μπορεί να μην ήταν οι ταβέρνες ανοιχτές λόγω ημέρας, βρήκαμε πιο κάτω στη Βάρκιζα, στο ΤΡΕΧΑΝΤΗΡΙ… Τη βόλτα μας όμως την απολαύσαμε.

Ας μείνουμε λίγο ακόμα στο Κανκούν που γνωρίσαμε…

Το Μεξικό είναι μια από της μεγαλύτερες χώρες της Λατινικής Αμερικής με πλούσια ιστορία, εκπληκτικά μνημεία και μεγάλες εναλλαγές τοπίου. Η συγχώνευση των στοιχείων της ινδιάνικης και της ισπανικής πολιτιστικής κληρονομιάς είναι το πιο έντονο χαρακτηριστικό του σημερινού προσώπου της χώρας. Δείτε ΕΔΩ το χθεσινό δημοσίευμα για το Κανκούν.

Σε αυτό το ταξίδι θα γνωρίσουμε δύο σημαντικές περιοχές της χώρας, την πόλη του Μεξικού με τα σημαντικά αξιοθέατα και μνημεία που θα μας δώσει μία γεύση της σύγχρονης εικόνας, της ιστορίας και του πολιτισμού της σπουδαίας αυτής χώρας ενώ στο Κανκούν, στην χερσόνησο Γιουκατάν, θα έχουμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε ένα από τα σημαντικότερα μνημεία των Μάγια το μοναδικό Τσίτσεν Ίτζα και παράλληλα να απολαύσουμε τις όμορφες παραλίες του.

Ένα ταξίδι μοναδικό που όσοι το επιλέξουν θα έχουν τη χαρά να συνδυάσουν τις άγνωστες πλευρές ενός απρόσμενου κόσμου με την αναψυχή. Ιδανικό για τους λάτρεις της θάλασσας, με πλούσια υποβρύχια ζωή και κοραλλιογενείς υφάλους. Το Coco Bongo είναι ένα από τα πιο διάσημα κλαμπ της περιοχής. Το Xoximilco Cancun προσφέρει παραδοσιακές μεξικάνικες εμπειρίες.

Ο Κώστας και η Άννυ ταξίδεψαν στο Κανκούν του Μεξικό

Το Κανκούν είναι μία παραλιακή πόλη στο νοτιοανατολικό Μεξικό. Βρίσκεται στη βορειοανατολική ακτή της χερσονήσου Γιουκατάν, στη πολιτεία Κιντάνα Ρο. Είναι έδρα του δήμου Μπενίτο Χουάρες. Στην απογραφή του 2010 είχε πληθυσμό 628.306 κατοίκους. Βρίσκεται στη Καραϊβική, σε ένα από τα ανατολικότερα σημεία του Μεξικό.

Η πόλη είναι διεθνώς γνωστό τουριστικό θέρετρο και είναι μέρος της Ριβιέρα Μάγια, μιας ακτής στη Καραϊβική θάλασσα γεμάτη τουριστικά θέρετρα. Η τουριστική ζώνη της πόλης είναι κτισμένη πάνω σε νησί, μέρος του δεύτερου μεγαλύτερου κοραλιογενή υφάλου. Το ηπειρωτικό τμήμα της πόλης είναι οργανωμένο σε μεγάλα οικοδομικά τετράγωνα, γνωστά ως supermanzanas.

Το διεθνές αεροδρόμιο του Κανκούν βρίσκεται 30 χιλιόμετρα νότια του κέντρου της πόλης. Τα περισσότερα κτίρια δεν ξεπερνούν σε ύψος τους τέσσερις ορόφους εξαιτίας του φόβου για τυφώνες όπως ο τυφώνας Γκίλμπερτ που χτύπησε τη πόλη το 1988. Οι φωτογραφίες όμως που μας έστειλαν από το ξενοδοχείο που μένουν είναι εξαιρετικές.

Λευκά κρίνα, ιδανικά για το ανθοδοχείο του σπιτιού…

Τo Κρίνo (επιστ. Λείριον, Lilium) είναι μία μεγάλη κατηγορία ιδιαίτερα όμορφων αγριολούλουδων με παγκόσμια εξάπλωση. Στην Ελλάδα υπάρχουν πέντε είδη κρίνων, τα περισσότερα στη Βόρεια Ελλάδα. Το είδος περιλαμβάνει μονοετή, διετή και πολυετή φυτά με ύψος που αγγίζει και το ένα μέτρο. Αναπτύσσονται σε μέσα ή μεγάλα υψόμετρα. Τα κρίνα είναι βολβώδη φυτά. Έχουν συνήθως ψηλό βλαστό με άνθος στην κορυφή. Το άνθος τους αποτελείται συνήθως από έξι πέταλα και είναι στραμμένο με μία ελαφριά κλίση προς το έδαφος. Έχει έντονα χρωματισμένους κίτρινους ανθήρες. Τα περισσότερα είδη κρίνων ανθίζουν κατά τη διάρκεια της άνοιξης και κάποια προς το τέλος του καλοκαιριού. Από τα γνωστότερα είδη κρίνου είναι το Λείριον το πάλλευκο (Lilium candidum). Έχει ύψος μέχρι ένα μέτρο και λευκό άνθος. Εδώ στο ανθοδοχείο της Στασούλας!
Αχ τι όμορφα μέρη υπάρχουν!!! Να περνάνε καλά τα παιδιά!!!