Αποχαιρετούμε το Σάββατο 25/1/2025, τον Κώστα Βλάχο
Πώς περνάνε έτσι τα χρόνια… Και πώς, όσο διαρκεί αυτό το σύστημα πραγμάτων συνεχίζουμε να χάνουμε ανθρώπους, φίλους μας, στο θάνατο. Την Παρασκευή 24/1 “έφυγε” ο Κώστας Βλάχος και το Σάββατο 25/1/2025, ώρα 12:00 θα γίνει η ομιλία κηδείας στο Γ’ Νεκροταφείο Αθηνών στο τμήμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Η φωτογραφία που βλέπετε ήταν τραβηγμένη πριν από 10 χρόνια στο νοσοκομείο ΝΤΥΝΑΝ που νοσηλεύτηκε ο Κώστας, ύστερα από μια επέμβαση που έκανε… Δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα που κάναμε τότε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ… Κάτω, από το κτίσιμο της Εκκλησίας της Λευκίμμης Κέρκυρας. Δείτε ΕΔΩ.
Οδός Βερανζέρου, μια διαφορετική πλευρά της Αθήνας…
Αυτός ήταν ο δρόμος, που βρίσκονταν η ΠΕΤ ΟΤΕ, το Σωματείο των τεχνικών του ΟΤΕ που τότε, το 1982, είχε δύναμη κάπου 18.000, όπου εργάστηκα για περισσότερα από 30 χρόνια, στο γραφείο Τύπου του. Στον 5ο όροφο ήταν το “στρατηγείο”, αλλά και στον 4ο στεγάστηκε, τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της, η ΟΜΕ ΟΤΕ. Εδώ σ’ αυτό το κτίριο που βλέπετε στη φωτογραφίας, ήταν.
Αλλά η οδός Βερανζέρου αποτελεί ένα κομμάτι της ιστορίας του κέντρου της Αθήνας. Βρίσκεται σε μια περιοχή που έχει δει πολλές αλλαγές με τα χρόνια και η ίδια η οδός έχει μεταμορφωθεί αρκετές φορές. Όντως, τα έχω δει όλα στην πλατεία Βάθη που βρίσκεται δυο βήματα από εκεί. Και ήταν για μένα μεγάλο σχολείο, για να γνωρίσω καλά τον περίεργο κόσμο της Αθήνας.
Ψάχνοντας βρήκα τις πρώτες αναφορές για την οδό Βερανζέρου να χρονολογούνται στις αρχές του 20ού αιώνα. Ήταν ένας δρόμος με έντονη ζωή, γεμάτος μικρά καταστήματα και καφενεία. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η περιοχή γνώρισε μια περίοδο ανάπτυξης, αλλά και παρακμής σε ορισμένες φάσεις.
Η συκιά, Πατρών και Πύργου στην πλ. Πανταζοπούλου
Ο Ιανουάριος είναι συνήθως ένας μήνας “ξεκούρασης” για τη συκιά. Με τις χαμηλές θερμοκρασίες και την έλλειψη νερού, το δέντρο μπαίνει σε μια κατάσταση χειμερίας νάρκης. Τα φύλλα του έχουν πέσει, και οι ρίζες του είναι λιγότερο δραστήριες. Τι συμβαίνει μέσα στο δέντρο; Όλες οι διαδικασίες ανάπτυξης, όπως η παραγωγή νέων φύλλων και η ωρίμανση των καρπών, έχουν σταματήσει. Το δέντρο έχει αναπτύξει φυσικούς μηχανισμούς για να προστατευτεί από το κρύο. Ο φλοιός του παρέχει ένα προστατευτικό στρώμα, ενώ τα κλαδιά του είναι πιο ανθεκτικά σε χαμηλές θερμοκρασίες. Τις προηγούμενες εποχές, η συκιά έχει αποθηκεύσει ενέργεια στις ρίζες της, η οποία θα χρησιμοποιηθεί την άνοιξη για να ξαναζωντανέψει.
Βόλτα στην ιστορία και την ομορφιά της Αθήνας…
Ο πεζόδρομος της Αγίου Παύλου αποτελεί έναν από τους πιο γραφικούς και ιστορικούς δρόμους του Θησείου. Βρίσκεται σε μια περιοχή που συνδυάζει την αρχαία ελληνική ιστορία με τη σύγχρονη αθηναϊκή ζωή, προσφέροντας στους επισκέπτες μια μοναδική εμπειρία. Ο καιρός ήταν καλός κι έτσι χθες το μεσημέρι, την περπατήσαμε για άλλη μια φορά.
Ο δρόμος βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την Αρχαία Αγορά των Αθηνών, το εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο της αρχαίας πόλης. Η περιοχή έχει πλούσια ιστορία, με πολλά βυζαντινά και οθωμανικά κτίρια, να έχουν αφήσει το στίγμα τους. Σήμερα, ο πεζόδρομος είναι γνωστός για τα γραφικά καφέ, τα παραδοσιακά ταβερνάκια και τους πάγκους με τα σουβενίρ τους.
Αν το θέλεις και έχεις το χρόνο, μπορείς να επισκεφτείς αρχαιολογικούς χώρους, όπως το Θησείο και τη Ρωμαϊκή Αγορά. Φυσικά μπορείς να απολαύσεις παραδοσιακά ελληνικά πιάτα, σε ένα από τα πολλά ταβερνάκια του πεζοδρόμου και της γύρω περιοχής. Και φυσικά να βρεις μοναδικά χειροποίητα προϊόντα στους πάγκους στο πλάι του δρόμου..
Ένα «τσακ» κι αμέσως το πρωινό καφεδάκι στον κήπο
Τώρα εδώ που τα λέμε κι εμείς αν είχαμε το προνόμιο να ζούμε σε ένα τέτοιο περιβάλλον θα το σκεφτόμαστε σοβαρά να παίρναμε το πρωινό καφεδάκι μας στον κήπο, αφού η θερμοκρασία κάπως ανέβηκε. Κάπως, γιατί σίγουρα θα χρειαζόταν να ρίξει κανείς κάτι πάνω του, αλλά έστω κι έτσι, θα τον απολαμβάναμε σε ένα όμορφο περιβάλλον. Όπως έκαναν χθες οι φίλοι μας Ηλίας και Κατερίνα στο σπίτι τους, στην Αναστασιά των Σερρών. Τους χαιρόμαστε, που απολαμβάνουν την κάθε στιγμή.
Αν και χειμώνας το μπαλκόνι των παιδιών είναι όμορφο
Χρειάστηκε να επισκεφτούμε τις προηγούμενες μέρες τη Νισαίας. Το έχουμε στο νου μας και από καιρό σε καιρό. πάμε και ρίχνουμε μια ματιά, αφού έχουμε αναλάβει την ευθύνη του. Και το κάνουμε αυτό με χαρά, επειδή ξέρουμε σε ποιους ανήκει και μας τιμούν με την εμπιστοσύνη τους. Το χάρηκα λοιπόν το μπαλκόνι τους, στο 7ο όροφο και φωτογράφησα τα λουλούδια τους. Αν και χειμώνας, είναι σε πολύ καλή κατάσταση.
Βέβαια, εδώ που τα λέμε δεν ήταν, μέχρι στιγμή και πολύ σκληρός και άγριος, ο χειμώνας. Μπορεί να κάνει κρύο, αλλά δεν έχει παγωνιά. Και λίγος ήλιος να φανεί, πίσω από τα σύννεφα, είναι αναζωογονητικός για όλους. Και για τα φυτά. Το ωραίο είναι ότι με το μηχανισμό που έχουμε βάλει ποτίζονται στην ώρα τους, άρα έχουν λόγους να είναι υγιή και επαρκώς αναπτυγμένα.
Χαιρόμαστε που η τέντα που έβαλαν τα παιδιά στο πλάι δείχνει να τα προστατεύει από τους δυνατούς αέρηδες που «πιάνουν» εκεί, επειδή είναι ανοιχτά και πριν ήταν ιδιαίτερα εκτεθειμένα και δεινοπαθούσαν. Μας δίνουν έτσι την αίσθηση πως την άνοιξη που οι καιρικές συνθήκες θα τα ευνοούν θα αναπτυχθούν ακόμα περισσότερο, πράγμα θα κάνει ακόμα πιο όμορφη την ατμόσφαιρα.
Να και τα σαλιγκάρια, οι χοχλοί, που λέμε στο χωριό μας!
Τα σαλιγκάρια είναι ενδιαφέροντα πλάσματα με πολλά μοναδικά χαρακτηριστικά. Mερικά ενδιαφέροντα στοιχεία για αυτά: Έχουν ένα σπειροειδές κέλυφος που τα προστατεύει από τους θηρευτές και τις καιρικές συνθήκες. Κινούνται χρησιμοποιώντας έναν μυώδη πόδα που εκκρίνει βλέννα, η οποία τους βοηθά να γλιστρούν πάνω σε διάφορες επιφάνειες. Είναι φυτοφάγα και τρέφονται κυρίως με φύλλα, φρούτα και λαχανικά. Τα περισσότερα σαλιγκάρια είναι ερμαφρόδιτα, δηλαδή έχουν και αρσενικά και θηλυκά αναπαραγωγικά όργανα. Μπορούν να ζήσουν από 2 έως 5 χρόνια, αλλά μερικά είδη μπορούν να ζήσουν έως και 25 χρόνια σε αιχμαλωσία. Και είναι μια θαυμάσια τροφή…
Καλοί μας φίλοι Νίκο και Σούλα, η αλήθεια είναι ότι πολύ το χαρήκαμε που σας έκανε και κάνει πολύ καλό…